Gebeten door een hond
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Freia & Mark
23 Oktober 2007 | Afghanistan, Kandahar
Tsja, de titel verraad het alweer maar eerst weer even een bedankje voor alle opbeurende en leuke berichtjes van iedereen. Heb het net met plezier zitten lezen.
En eerst een serieuze boodschap:
Vannacht was dé nacht en onze operatie is geslaagd, misschien vanavond op het nieuws (wellicht bij SBS), want er is gefilmd (red: niet dus vanwege het slachtoffer en de nog niet ingelichte familie is de uitzending niet doorgegaan). Alle voorbereidingen zijn niet voor niets geweest(ondanks een paar maal uitstel), al het harde werken is de moeite geweest, maar helaas zijn we niet ongeschonden uit de strijd. Er is iemand gesneuveld, een buitenlander, maar wel iemand van onze organisatie. Dit overigens door een verkeersongeluk, zijn voertuig belandde op de kop in het water (lullig, maar het enige water dat er langs de route te vinden is) en hij kon er niet levend uitgehaald worden. We zijn redelijk ontdaan, dat kun je je voorstellen. Afgelopen nacht hebben we tot 04.30 uur op onze benen gestaan om de operatie te ondersteunen en lagen om 06.15 uur op ons bedje en dat vanaf 6 uur 's ochtends. Helaas werden we er om 11 uur alweer uitgebrand, want er was weer eens iemand niet bereid om op zondag (terwijl wij het hele weekend hadden gezwoegd) even de moeite te nemen naar de Airco van onze tent te kijken, inderdaad weer een Luchtmachter. Dus vandaag redelijk verrot, nu nog even guppend achter de computer gekropen, want de werkzaamheden zijn nu redelijk achter de rug voor de komende paar dagen. Niet dat we ons gaan vervelen, want alles moet nog worden opgeruimd. Ook de komende nacht zal het weer actie zijn, want dan vindt de ceremonie plaats voor onze overleden collega rond 5 uur. Enfin, gedeeltelijk blij, want de opdracht is gehaald, alle NLD-ers zijn er goed afgekomen, maar zeker met een dubbel gevoel en weinig juichstemming in het kamp.
Heel wat anders.
Zondagavond heb ik nog een leuk 'uitje' gehad, ik mocht met de hondenbewakers mee, dat had een voormalig korporaal uit Nunspeet voor me geregeld (die kende ik nog goed van 1996, Windmill Express in Kaiserslautern), Gerrie genaamd. Dus samen met een andere collega er naar toe gereden en in het (honden-)pak gehezen. Vervolgens werden de honden op ons los gelaten en dat was wel even actie zeg. Ik heb een blauwe arm en een blauwe kuit (red: nu nog na 3 dagen), want die krengen die bijten echt hard. Maar het was wel supergaaf. Moet je voorstellen dat je in een heel dik pak staat, je mouwen tegen elkaar geklemd ter bescherming van de handen en met je rug naar de bewaker. De hond komt dan op bevel van de bewaker aanrennen als jij je beweegt, dus ik begin te lopen en ik zie een schaduw op me afkomen en voordat ik een seconde kon nadenken lag ik op de grond en was er een pittig pijntje in mijn kuit, hmmmm. Dat beest liet ook niet los en die bewaker maar een beetje aanmoedigen. 'Goed zo jongen, dat was alweer lang geleden hè? Toe maar, oh ja nog een keer.' Waarop dat beest los liet en vervolgens ergens anders opnieuw toehapte. Errug fijn, NOT, maar wel gaaf, echt! Lekker even adrenaline en spanning, leuk om je af te reageren, want je moet proberen die hond van je af te schreeuwen, uiteraard lukt dat niet. We hadden 2 weken geleden al een demo gezien, maar om het zelf te mogen meemaken was echt de moeite waard. Achteraf gezellig een bakkie gedaan met die mannen en ze hebben er zelf ook altijd lol aan. Regel is dat wanneer er bloed is dat je moet trakteren, maar daar hadden we geen last van. Het is wel een aparte bezigheid, maar soms zijn militairen waarschijnlijk een beetje getikt. Zelfkennis siert de mens.
Morgen nog een dagje low-ops (oftewel rustig aan doen), even de tijd om scheerschuim bij te vullen, de kapper op te zoeken (een russische dame naar verluid), de gmail te bekijken, want daar kom ik nu niet meer aan toe, want ik duik mijn bedje in.
Oh ja, was Raikki nou kampioen of niet, ik heb er nog helemaal niets van gezien of gelezen, alleen gehoord. Vanwege opvoer van spullen voor onze operatie is de postzending gecancelled (er zullen niet al te veel NLD-ers blij zijn met onze acties schat ik in als ze dit lezen) en tot overmaat van verrassing is onze aanvullende uitrusting binnen, maar die hebben we laten doorsturen naar onze volgende plek. Hierover later meer, want da's veiliger.
Groeten allemaal, die dit lezen, don't worry, we zorgen goed voor onszelf ondanks dat een ongeluk in een klein hoekje zit hopen wij hier verder van gespaard te blijven. Hopelijk is de airco nu gemaakt.
En eerst een serieuze boodschap:
Vannacht was dé nacht en onze operatie is geslaagd, misschien vanavond op het nieuws (wellicht bij SBS), want er is gefilmd (red: niet dus vanwege het slachtoffer en de nog niet ingelichte familie is de uitzending niet doorgegaan). Alle voorbereidingen zijn niet voor niets geweest(ondanks een paar maal uitstel), al het harde werken is de moeite geweest, maar helaas zijn we niet ongeschonden uit de strijd. Er is iemand gesneuveld, een buitenlander, maar wel iemand van onze organisatie. Dit overigens door een verkeersongeluk, zijn voertuig belandde op de kop in het water (lullig, maar het enige water dat er langs de route te vinden is) en hij kon er niet levend uitgehaald worden. We zijn redelijk ontdaan, dat kun je je voorstellen. Afgelopen nacht hebben we tot 04.30 uur op onze benen gestaan om de operatie te ondersteunen en lagen om 06.15 uur op ons bedje en dat vanaf 6 uur 's ochtends. Helaas werden we er om 11 uur alweer uitgebrand, want er was weer eens iemand niet bereid om op zondag (terwijl wij het hele weekend hadden gezwoegd) even de moeite te nemen naar de Airco van onze tent te kijken, inderdaad weer een Luchtmachter. Dus vandaag redelijk verrot, nu nog even guppend achter de computer gekropen, want de werkzaamheden zijn nu redelijk achter de rug voor de komende paar dagen. Niet dat we ons gaan vervelen, want alles moet nog worden opgeruimd. Ook de komende nacht zal het weer actie zijn, want dan vindt de ceremonie plaats voor onze overleden collega rond 5 uur. Enfin, gedeeltelijk blij, want de opdracht is gehaald, alle NLD-ers zijn er goed afgekomen, maar zeker met een dubbel gevoel en weinig juichstemming in het kamp.
Heel wat anders.
Zondagavond heb ik nog een leuk 'uitje' gehad, ik mocht met de hondenbewakers mee, dat had een voormalig korporaal uit Nunspeet voor me geregeld (die kende ik nog goed van 1996, Windmill Express in Kaiserslautern), Gerrie genaamd. Dus samen met een andere collega er naar toe gereden en in het (honden-)pak gehezen. Vervolgens werden de honden op ons los gelaten en dat was wel even actie zeg. Ik heb een blauwe arm en een blauwe kuit (red: nu nog na 3 dagen), want die krengen die bijten echt hard. Maar het was wel supergaaf. Moet je voorstellen dat je in een heel dik pak staat, je mouwen tegen elkaar geklemd ter bescherming van de handen en met je rug naar de bewaker. De hond komt dan op bevel van de bewaker aanrennen als jij je beweegt, dus ik begin te lopen en ik zie een schaduw op me afkomen en voordat ik een seconde kon nadenken lag ik op de grond en was er een pittig pijntje in mijn kuit, hmmmm. Dat beest liet ook niet los en die bewaker maar een beetje aanmoedigen. 'Goed zo jongen, dat was alweer lang geleden hè? Toe maar, oh ja nog een keer.' Waarop dat beest los liet en vervolgens ergens anders opnieuw toehapte. Errug fijn, NOT, maar wel gaaf, echt! Lekker even adrenaline en spanning, leuk om je af te reageren, want je moet proberen die hond van je af te schreeuwen, uiteraard lukt dat niet. We hadden 2 weken geleden al een demo gezien, maar om het zelf te mogen meemaken was echt de moeite waard. Achteraf gezellig een bakkie gedaan met die mannen en ze hebben er zelf ook altijd lol aan. Regel is dat wanneer er bloed is dat je moet trakteren, maar daar hadden we geen last van. Het is wel een aparte bezigheid, maar soms zijn militairen waarschijnlijk een beetje getikt. Zelfkennis siert de mens.
Morgen nog een dagje low-ops (oftewel rustig aan doen), even de tijd om scheerschuim bij te vullen, de kapper op te zoeken (een russische dame naar verluid), de gmail te bekijken, want daar kom ik nu niet meer aan toe, want ik duik mijn bedje in.
Oh ja, was Raikki nou kampioen of niet, ik heb er nog helemaal niets van gezien of gelezen, alleen gehoord. Vanwege opvoer van spullen voor onze operatie is de postzending gecancelled (er zullen niet al te veel NLD-ers blij zijn met onze acties schat ik in als ze dit lezen) en tot overmaat van verrassing is onze aanvullende uitrusting binnen, maar die hebben we laten doorsturen naar onze volgende plek. Hierover later meer, want da's veiliger.
Groeten allemaal, die dit lezen, don't worry, we zorgen goed voor onszelf ondanks dat een ongeluk in een klein hoekje zit hopen wij hier verder van gespaard te blijven. Hopelijk is de airco nu gemaakt.
-
23 Oktober 2007 - 17:17
JW + J:
Kun je beter hier op bezoek komen...
...ik bijt nu zeker niet. :-)
Blij te lezen dat het goed ging. -
23 Oktober 2007 - 17:29
Freia:
Fijn dat je veilig aangekomen bent, erg blij om dit te lezen! Ik zal je straks nog een mail sturen... Raikki is kampioen geworden! Het was een spannende race. Ik heb 'm voor je opgenomen. Lots of Love! -
23 Oktober 2007 - 17:42
Saskia:
Wij hebben hier geen airco nodig, we hebben al een paar graden nachtvorst gehad.
Hou je haaks.
-
23 Oktober 2007 - 17:53
Joost En Marianne:
He mark,
Als die hondensport je bevalt mag je vast wel een keer met linda der hond oefenen, ;) Mooi dat alles daar gelukt is, we zullen vanavond eens naar SBS kijken, ff onze principes opzij zetten dan maar. Eerst ff kijken hoe PSV het eraf brengt in de Champions League. Blijf bukken he!
Liefs Marianne en Joost -
24 Oktober 2007 - 04:02
Linda:
Het jammere is dat mijn "politiehond" Ben het liefst op zijn rug bij mij op bed ligt. Maar voordat hij zo vertroeteld werd, heeft hij het prima gedaan op de politieschool. Ben zelf ook wel eens bij de keuringen geweest, wel heel mooi om te zien hoe die honden ervoor gaan en ook echt vast houden totdat de baas het commando geeft. Maar om nou zelf in dat pak te gaan staan en die hond op je af te zien komen, nee dank je.
Nog twee uurtjes en dan kan ik lekker mijn bedje in samen met mijn Ben&Jerry. Voor jou is het dagje al weer begonnen zeker, maar even een rustig dagje zo te lezen.
Nou succes bij de kapper en ik kijk uit naar je volgende verhalen.
Liefs Linda.
-
25 Oktober 2007 - 09:05
Wouter:
De Nederlandse militaire inzet in Uruzgan blijkt een stuk duurder uit te vallen dan verwacht. De Volkskrant meldt op basis van eigen berekeningen dat de missie zeker 1,2 miljard euro gaat kosten in plaats van de door Defensie beoogde 580 miljoen. Voor de Uruzgan-missie zou nu al meer geld zijn uitgegeven dan het bedrag dat Defensie aanvankelijk zei nodig te hebben. Defensie erkent een kostenoverschrijding die boven de 580 miljoen komt.
De extra kosten gingen in verlies en slijtage van materiaal zitten. In vervanging van neergestorte helikopters en vliegtuigen ging 191 miljoen zitten. Het ontwikkelingswerk, waarvan het grootste deel naar het Afghaanse leger en politie gaan, blijkt ook een groot deel van de begroting te beslaan.
Hahahaha, dat wordt geen nieuwe airco meer maar een ventilator......... (Grapje ;-) )
Greetz -
25 Oktober 2007 - 09:20
Mark:
Dat had ik net zitten lezen Wout, die conclusie had ik ook getrokken, maar de airco is gelukkig gerepareerd en ik ben er weer bovenop, man wat zat ik gisteren stuk zeg, echt beroerd. Onze 2e chef is nog steeds plat, die ligt al 3 dagen op zijn nest, want had zo'n 40 uur achter elkaar de operatie vanachter de communicatie panelen begeleidt. Hij ziet er niet uit (maar dat was daarvoor niet anders, WHAHHAH).
Vanavond nog een wedstrijd, sowieso met de ladies, dus veel succes en maak er wat van hè? Laat je nou niet weer op je toeter slaan, wat was er trouwens gebeurd? Had je iemand zijn vriendin gestolen???? DUSSSSSS. (jij begon met die airco...)
Hou je taai jongen! -
25 Oktober 2007 - 12:40
Ed:
Hi Mark,
Goed om te horen dat er ook tijd is voor ontspanning (wel een beetje vreemde vorm van ontspanning je laten bijten door een hond). Ben benieuwd naar je nieuwe kapsel, tijd voor een fotootje? Pas goed op je zelf!
greetings Ed -
25 Oktober 2007 - 18:11
Wim En Sanny:
Heb je bevindingen gelezen na drie weken in Canada te zijn geweest (alleen). Daar werd op de tv veel gepraat over de Nederlanders en de Canadezen in jouw gebied.Steun van bevolking, enz.
Morgen 26 gaan we naar JW, die ik nog niet in zijn "toestand" heb gezien, dus ... Beware of the dogs en de hartelijke groeten van Sanny en mij.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
