Weer thuis!
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Freia & Mark
22 November 2007 | Nederland, Zutphen
Lieve allemaal,
Na een robuuste nacht met veel hickups zijn we vannacht met zijn tweeën rond 04.15 uur in bed gekropen. Overigens wel na eerst even de kamer te hebben rondgekeken en alle kaartjes en bloemstukken en cadeautjes te hebben bekeken.
Op Schiphol stond Freia samen met collega's Johan en Alwin klaar als ontvangst comité, erg fijn jongens, superbedankt! Dat terwijl ze er vanochtend om 5 uur weer uit moesten, ze hebben beide ondanks dat de belofte waargemaakt. Na een korte babbel en het gesjouw met de tassen door Johan zijn we rustig naar huis gereden, want Freia was ook behoorlijk moe door al het wachten en toch een beetje spanning.
De reis verliep niet zonder probleempjes, maar die zijn er om te worden opgelost. Allereerst kwam ik in Kandahar mijn bed uit en hoorde onder de douche dat het 2e toestel die dag niet zou vliegen en dat de namenlijsten van 1e naar 2e toestel gewijzigd waren. Ja hoor, ze hadden me ingedeeld in toestel 2 en het zou een dag later vertrekken, maar dan zou ik dus ook mijn aansluiting in Al Minhad missen en pas zaterdag om 03.00 uur thuiskomen. Gelukkig bleek al snel dat het 2e toestel toch vloog, het eerste toestel 1½ uur vertraging had en daardoor we met 120 man op Al Minhad landden zo rond de klok van 15.00 uur lokale tijd. Heet daar, pfff, dat wil je niet weten, gewacht tot degene uit Nederland met onze beide toestellen weer vertrokken waren richting Afghanistan en rond 18.30 uur taxiedde de ARKE-FLY boeing 767 met comfort Class (heerlijk luxe trouwens) richting Kreta.
Ook daarbij was een probleem, want men had mij ingedeeld bij de adaptatie, oftewel verplicht twee dagen onthaasten en ont-oorlogen op Kreta, maar dat was niet zo afgesproken met mijn commandant, want anders had ik ervoor gekozen om een week eerder uit Afghanistan te vertrekken. Gauw zelf naar Apeldoorn gebeld (tegelijk met de functionaris daar ter plekke die de personeelsbranch belde) en mijn chef Albert sprong snel voor me in de bres en was er weer een Defensie-hindernis genomen. Wel mocht ik daarna al mijn bagage daarna meenemen (als een soort bemoediging omdat ik had gemeld dat ik maandag al voor 6 maanden op cursus moet), ipv via de lijndienst laten versturen naar de eenheid, zodat me dat een hoop ellende scheelt (weer 10 weken wachten op de spullen is niet handig ivm die cursus). In Kreta waren we rond 22.00 uur aanwezig en nadat iedereen eruit was en wij even waren gelucht vlogen we door naar A'dam zonder verder oponthoud.
Nu zit ik heerlijk rustig thuis te tikken en we zijn vanochtend om 10.00 uur uit bed gebeld door de Ontbijt-service. Onze buurtjes Saskia en Peter waren wederom super origineel geweest en hadden dit voor ons besteld. We hebben er heerlijk van genoten, bedankt hoor, wat een top-buren!
Ook de enorme bos bloemen van mijn schoonouders staan prachtig (bijna een meter hoog!) en kleuren mooi bij de heerlijk ruikende rode rozen van Freia met slingers eromheen. Alle kaarten en een mooie kalender zijn hartverwarmend en de tuin en ons huisje lachen me weer tegemoet.
Een goed moment om dit avontuur af te sluiten, wellicht schrijf ik hier nog weleens wat, zodat degene die zich nog heeft aangemeld dan nog een mailtje krijgt, maar voorlopig zal dat wel even duren.
De afsluiting kan denk ik niet mooier met de inleiding van mijn ouders die me als reactie op het vorige bericht het volgende stuurden:
------------------------
Beste mensen:
familie, vrienden/vriendinnen, kennissen, collega's, volleyballers/sters, buurtjes en alle anderen willen wij heel hartelijk bedanken voor de steun en support die Mark heeft mogen ontvangen. Niet alleen Mark maar ook wij hebben daar veel steun aan gehad want het is als ouders niet niks om je zoon daar in "Verweggistan" aan het front te hebben en dan regelmatig te lezen dat er weer gewonden zijn en in enkele gevallen nog erger. Ook de televisiebeelden in Nld droegen vaak niet bij aan enige gemoedsrust. We duwden het weg maar het laat je in gedachten nooit los. Natuurlijk hier kan hem ook wat overkomen en hij heeft gekozen voor deze job maar toch het blijft onze zoon. Dat een ieder hem zoveel en zo vaak mailde, schreef en pakketten stuurde is geweldig, maar dat jullie dat tot de laatste dag toe vol hielden deed ons erg goed. Het zijn maar woorden maar de intensie er achter spreekt voor ons boekdelen. Gelukkig is hij weer thuis zonder fysieke problemen en hopelijk kan hij het ook een plaats geven in zijn gedachte zodat hij zijn leven weer gewoon op kan pakken.
Nogmaals een ieder bedankt en mocht het in de toekomst opnieuw tot een uitzending komen naar een nieuwe brandhaard ergens in de wereld hoop ik dat hij en het "thuisfront" dezelfde ondersteuning tegemoet mogen zien als deze keer.
Bedankt, Ina en Geert.
------------------------
Dit vond ik zo'n mooi en gevoelig bericht dat ik me er helemaal bij wil aansluiten en iedereen hiermee hartelijk wil bedanken en ook mijn ouders dezelfde dank wil geven. Alles heeft diepe indruk op me gemaakt, maar vooral de support (iedereen op zijn eigen wijze) van thuis heeft me diep geraakt en was de brandstof in mijn motor, de drive in mijn optreden en de boost voor de energie die ik kon geven.
THANKS SO MUCH!
http://www.liveleak.com/view?i=516_1186229539&p=1
Na een robuuste nacht met veel hickups zijn we vannacht met zijn tweeën rond 04.15 uur in bed gekropen. Overigens wel na eerst even de kamer te hebben rondgekeken en alle kaartjes en bloemstukken en cadeautjes te hebben bekeken.
Op Schiphol stond Freia samen met collega's Johan en Alwin klaar als ontvangst comité, erg fijn jongens, superbedankt! Dat terwijl ze er vanochtend om 5 uur weer uit moesten, ze hebben beide ondanks dat de belofte waargemaakt. Na een korte babbel en het gesjouw met de tassen door Johan zijn we rustig naar huis gereden, want Freia was ook behoorlijk moe door al het wachten en toch een beetje spanning.
De reis verliep niet zonder probleempjes, maar die zijn er om te worden opgelost. Allereerst kwam ik in Kandahar mijn bed uit en hoorde onder de douche dat het 2e toestel die dag niet zou vliegen en dat de namenlijsten van 1e naar 2e toestel gewijzigd waren. Ja hoor, ze hadden me ingedeeld in toestel 2 en het zou een dag later vertrekken, maar dan zou ik dus ook mijn aansluiting in Al Minhad missen en pas zaterdag om 03.00 uur thuiskomen. Gelukkig bleek al snel dat het 2e toestel toch vloog, het eerste toestel 1½ uur vertraging had en daardoor we met 120 man op Al Minhad landden zo rond de klok van 15.00 uur lokale tijd. Heet daar, pfff, dat wil je niet weten, gewacht tot degene uit Nederland met onze beide toestellen weer vertrokken waren richting Afghanistan en rond 18.30 uur taxiedde de ARKE-FLY boeing 767 met comfort Class (heerlijk luxe trouwens) richting Kreta.
Ook daarbij was een probleem, want men had mij ingedeeld bij de adaptatie, oftewel verplicht twee dagen onthaasten en ont-oorlogen op Kreta, maar dat was niet zo afgesproken met mijn commandant, want anders had ik ervoor gekozen om een week eerder uit Afghanistan te vertrekken. Gauw zelf naar Apeldoorn gebeld (tegelijk met de functionaris daar ter plekke die de personeelsbranch belde) en mijn chef Albert sprong snel voor me in de bres en was er weer een Defensie-hindernis genomen. Wel mocht ik daarna al mijn bagage daarna meenemen (als een soort bemoediging omdat ik had gemeld dat ik maandag al voor 6 maanden op cursus moet), ipv via de lijndienst laten versturen naar de eenheid, zodat me dat een hoop ellende scheelt (weer 10 weken wachten op de spullen is niet handig ivm die cursus). In Kreta waren we rond 22.00 uur aanwezig en nadat iedereen eruit was en wij even waren gelucht vlogen we door naar A'dam zonder verder oponthoud.
Nu zit ik heerlijk rustig thuis te tikken en we zijn vanochtend om 10.00 uur uit bed gebeld door de Ontbijt-service. Onze buurtjes Saskia en Peter waren wederom super origineel geweest en hadden dit voor ons besteld. We hebben er heerlijk van genoten, bedankt hoor, wat een top-buren!
Ook de enorme bos bloemen van mijn schoonouders staan prachtig (bijna een meter hoog!) en kleuren mooi bij de heerlijk ruikende rode rozen van Freia met slingers eromheen. Alle kaarten en een mooie kalender zijn hartverwarmend en de tuin en ons huisje lachen me weer tegemoet.
Een goed moment om dit avontuur af te sluiten, wellicht schrijf ik hier nog weleens wat, zodat degene die zich nog heeft aangemeld dan nog een mailtje krijgt, maar voorlopig zal dat wel even duren.
De afsluiting kan denk ik niet mooier met de inleiding van mijn ouders die me als reactie op het vorige bericht het volgende stuurden:
------------------------
Beste mensen:
familie, vrienden/vriendinnen, kennissen, collega's, volleyballers/sters, buurtjes en alle anderen willen wij heel hartelijk bedanken voor de steun en support die Mark heeft mogen ontvangen. Niet alleen Mark maar ook wij hebben daar veel steun aan gehad want het is als ouders niet niks om je zoon daar in "Verweggistan" aan het front te hebben en dan regelmatig te lezen dat er weer gewonden zijn en in enkele gevallen nog erger. Ook de televisiebeelden in Nld droegen vaak niet bij aan enige gemoedsrust. We duwden het weg maar het laat je in gedachten nooit los. Natuurlijk hier kan hem ook wat overkomen en hij heeft gekozen voor deze job maar toch het blijft onze zoon. Dat een ieder hem zoveel en zo vaak mailde, schreef en pakketten stuurde is geweldig, maar dat jullie dat tot de laatste dag toe vol hielden deed ons erg goed. Het zijn maar woorden maar de intensie er achter spreekt voor ons boekdelen. Gelukkig is hij weer thuis zonder fysieke problemen en hopelijk kan hij het ook een plaats geven in zijn gedachte zodat hij zijn leven weer gewoon op kan pakken.
Nogmaals een ieder bedankt en mocht het in de toekomst opnieuw tot een uitzending komen naar een nieuwe brandhaard ergens in de wereld hoop ik dat hij en het "thuisfront" dezelfde ondersteuning tegemoet mogen zien als deze keer.
Bedankt, Ina en Geert.
------------------------
Dit vond ik zo'n mooi en gevoelig bericht dat ik me er helemaal bij wil aansluiten en iedereen hiermee hartelijk wil bedanken en ook mijn ouders dezelfde dank wil geven. Alles heeft diepe indruk op me gemaakt, maar vooral de support (iedereen op zijn eigen wijze) van thuis heeft me diep geraakt en was de brandstof in mijn motor, de drive in mijn optreden en de boost voor de energie die ik kon geven.
THANKS SO MUCH!
http://www.liveleak.com/view?i=516_1186229539&p=1
-
22 November 2007 - 12:56
Angelique:
Welkom thuis!!
Fijn dat je er weer bent en tot snel!
xxx
Died, Zoë en Angelique -
22 November 2007 - 13:15
Jp:
fijn dat je weer thuis bent, ik heb met veel intresse en verschillende emoties, je reis verslagen gelezen. Het idee dat iemand in je directe omgeving op zo'n belangrijke missie gestuurd wordt, geeft je het gevoel veel directer betrokken te zijn met de situatie daar (iets wat iedereen in Nederland meer zou moeten hebben). Steun geven is dan het minste wat je kunt doen.
Ik hoop dat je je snel weer kunt hevinden in de dagelijkse gang van het leven (om te beginnen vanavond op volleybal??). Bedankt voor de dank woorden van je ouders. Tot gauw, JP -
22 November 2007 - 14:38
Freia:
Ik sluit me helemaal aan bij de mooie woorden van mijn schoonouders. Ook ik heb heel veel steun gehad aan al jullie meeleven en aandacht! Bedankt!
En uiteraard ben ik super gelukkig dat Mark weer thuis is!
-
22 November 2007 - 14:45
Meino:
Welkom thuis! Blij dat je heelhuids bent teruggekeerd. Als je de energie hebt ben je dit weekend vanzelfsprekend van harte welkom op de verjaardag van Emma. -
22 November 2007 - 19:52
Mieke:
Hoi Mark,
Geniet van het weer thuis zijn.
Dat zal vast wel lukken.
Verder sluit ik me helemaal aan bij de woorden van JP. (behalve het volleybal!!!)
Groetjes voor jullie allebei.
-
22 November 2007 - 20:09
Marieke Potappel:
Hoi Mark en Freia ook natuurlijk fijn dat je weer thuis bent.
Geniet er van!!!!!! -
22 November 2007 - 22:54
Irene En Joop:
Hoi Mark,
Fijn dat je weer thuis bent en dat jij jouw deel van de missie hebt volbracht. Succes met je studie straks, maar eerst maar eens lekker genieten. We zien elkaar wel weer bij jouw ouders.
Irene en Joop -
23 November 2007 - 08:19
Kiki:
WELKOM THUIS !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! -
23 November 2007 - 11:54
Ed:
You made it!!!! Fijn dat je weer veilig thuis bent in ons koude kikkerlandje. Al hoewel ik je verhalen op de website zal gaan missen. Ik sluit me ook helemaal aan bij de woorden van JP. Deze betrokkenheid en steun voelt als een warm bad dat je iedereen zou willen toewensen. Geniet van het weekend en tot binnenkort!
gr Ed -
23 November 2007 - 15:46
Dolf:
Fijn dat je weer heelhuids thuis bent. Hoewel je verhalen altijd prettig leesbaar leesvoer waren hoor ik ze toch liever rechtstreeks uit je eigen mond. Ik hoop je binnenkort weer persoonlijk te ontmoeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
