Leven uit 1 tas
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Freia & Mark
17 Oktober 2007 | Afghanistan, Kandahar
We gaan de vijfde week alweer in, morgen zit ik op de helft, dus het gaat razend snel deze maand. Laat ik meteen even starten met de grootste frustratie van ons allemaal. We proberen de Afghanen bij te brengen hoe een leger in elkaar zou moeten steken, we proberen ze van alles te leren, maar Nederland is niet eens in staat zijn eigen leger te voorzien van spulletjes die netjes gelabeld en aangebrachte kleurcodes, netjes verpakt in box-pallets en overzichtelijk op lijstjes zijn gezet te vervoeren naar hun eigen uitgezonden personeel. WAT EEN TRIESTE BEDOENING IN SOETERBERG!!! Zelfs de Afghanen kunnen zonder labeltjes, zonder kleurcodering, zonder fatsoenlijke lijstjes en en-masse op een truck ipv in of op een pallet, hun spullen door heel Afghanistan heen vervoeren, niet snel, maar wel sneller dan Nederland. Ongelovelijk bedroevend, sorry hoor, maar dat moest ik even kwijt.
Ook de Afghanen hebben aparte trekjes, maar daar had ik al wat over geschreven. Denk nou niet dat er een dag voorbij gaat zonder dat je verrast wordt, want dan moet je weer even terug naar af. Hadden wij wat voertuigen klaargezet voor die mannen in een bepaalde volgorde. Zijn ze in staat echt iedere dag die wagens weer anders neer te zetten en de belading te veranderen en de chauffeurs kwijt te raken...zucht. Vermoeiend, maar daar zit 'm ook de uitdaging in. Best leuk, maar som wordt je wel heel moe als je alles maar via 1 persoon geregeld kan krijgen, dat is dan ook de Top-Afghaan, uiteraard met een bepaalde rang, maar die tekent dus voor de enkele ballpoint en de mega hoeveelheden brandstof en alles wat er tussen in zit. Zeer bijzondere structuur hebben die mannen. Vandaag zagen ze voor het eerst een vrouwelijk Nederlandse korporaal, ik schiet alweer in de lach, had je die gezichten moeten zien. Nou zijn wij al erg na een paar weken op uitzending, maar die Afghaanse mannen lopen gewoon tegen elkaar op omdat ze de andere kant uit kijken en echt letterlijk alles uit hun handen lieten vallen. Ik heb de dame toch even aangesproken dat het niet zo handig was om het jasje uit te doen en in t-shirt rond te lopen ondanks de gloeiende hitte tijdens de fysieke werkzaamheden, want we kregen die mannen niet meer aan het werk. Heel bijzonder, geluk had ze er begrip voor.
Enfin, wederom was ik blij verrast door alle reacties hier op de site, maar ook van iedereen op het mailadres. Hele leuke mailtjes, wel veel, zodat ik al bijna blauwe vingers heb, maar zeker even zitten genieten van alle verhalen. Ik noem nu even niemand in het bijzonder, want dan ben ik echt bang mensen over te slaan, maar echt iedereen die wat gestuurd heeft, heel erg bedankt!
De komende 7 dagen zijn voor ons erg belangrijk, wederom lekker hard werken. Met de Amerikanen hier (de loggies) heb ik al een goede band opgebouwd en die versturen de aangeboden ladingen binnen 7 dagen naar waar wij willen. Ik heb al verzocht of ze onze PGU op konden halen (ik kan het niet laten hoor), maar dat ging nog net niet. De Canadezen waren van de week aan het hockeyen, ze hebben een houten ringbaan gebouwd, zoals in een ijshal, maar dan gewoon op sportschoenen. Erg leuk om te zien, we liepen er even langs na het eten, maar dat gaat er echt hard aan toe zeg. Alleen de keeper draagt wat bescherming, maar ze kwakken elkaar tegen de 1,5 meter hoge boarding, dat mag enige naam hebben. Nog eens wat anders als volleybal. Daar ben ik hier nog niet aan toe gekomen, er is wel een organisatie, die elke woensdag en zondag om 1700 uur een potje volleybal organiseert, maar da's precies tijdens bepaalde werkzaamheden en dat is zo onhandig dat het me waarschijnlijk ook niet zal lukken een keertje mee te doen. Wel jammer, want alles speelt met elkaar in 1 team, Canadezen, Australiërs, Amerikanen, Denen en NLD-ers en zelfs Slowaken. Die laatste groep wordt steeds groter hier, best fanatieke mannen zo te zien.
Het werk vordert gestaag, soms worden we even verslagen (vaak door NLD, maar dat terzijde), maar we werken nog hard aan onze missie en hopen tegelijkertijd voldoende tijd over te houden voor de begeleiding van de Afghanen. Het blijft bijzonder, maar ooit zal het wel wat worden, ik denk over een jaar of tien zoals de Belgen misschien, slecht materieel, niet best georganiseerd, maar wel gemotiveerd en over een jaar of twintig kunnen ze wellicht op eigen benen staan, maar het zal veel moeite kosten, er is nog weinig basis, maar dan spreek over degene die wij zien. Er schijnen mannen te zijn met veel meer in zich, maar laat ik daar niet teveel over roepen.
Enfin, tijd om een update te krijgen, het is hier half tien 's avonds en de laatste briefing komt eraan, daarna een kaartje leggen en het mandje in. Airco was uitgevallen, dus ik hoop dat de hitte uit de tent is. Nou ja, het is er 's avonds koud genoeg voor.
Oh ja, happy nieuws, het vest is af!!! Einde lichaamlijke oefening.
Ook de Afghanen hebben aparte trekjes, maar daar had ik al wat over geschreven. Denk nou niet dat er een dag voorbij gaat zonder dat je verrast wordt, want dan moet je weer even terug naar af. Hadden wij wat voertuigen klaargezet voor die mannen in een bepaalde volgorde. Zijn ze in staat echt iedere dag die wagens weer anders neer te zetten en de belading te veranderen en de chauffeurs kwijt te raken...zucht. Vermoeiend, maar daar zit 'm ook de uitdaging in. Best leuk, maar som wordt je wel heel moe als je alles maar via 1 persoon geregeld kan krijgen, dat is dan ook de Top-Afghaan, uiteraard met een bepaalde rang, maar die tekent dus voor de enkele ballpoint en de mega hoeveelheden brandstof en alles wat er tussen in zit. Zeer bijzondere structuur hebben die mannen. Vandaag zagen ze voor het eerst een vrouwelijk Nederlandse korporaal, ik schiet alweer in de lach, had je die gezichten moeten zien. Nou zijn wij al erg na een paar weken op uitzending, maar die Afghaanse mannen lopen gewoon tegen elkaar op omdat ze de andere kant uit kijken en echt letterlijk alles uit hun handen lieten vallen. Ik heb de dame toch even aangesproken dat het niet zo handig was om het jasje uit te doen en in t-shirt rond te lopen ondanks de gloeiende hitte tijdens de fysieke werkzaamheden, want we kregen die mannen niet meer aan het werk. Heel bijzonder, geluk had ze er begrip voor.
Enfin, wederom was ik blij verrast door alle reacties hier op de site, maar ook van iedereen op het mailadres. Hele leuke mailtjes, wel veel, zodat ik al bijna blauwe vingers heb, maar zeker even zitten genieten van alle verhalen. Ik noem nu even niemand in het bijzonder, want dan ben ik echt bang mensen over te slaan, maar echt iedereen die wat gestuurd heeft, heel erg bedankt!
De komende 7 dagen zijn voor ons erg belangrijk, wederom lekker hard werken. Met de Amerikanen hier (de loggies) heb ik al een goede band opgebouwd en die versturen de aangeboden ladingen binnen 7 dagen naar waar wij willen. Ik heb al verzocht of ze onze PGU op konden halen (ik kan het niet laten hoor), maar dat ging nog net niet. De Canadezen waren van de week aan het hockeyen, ze hebben een houten ringbaan gebouwd, zoals in een ijshal, maar dan gewoon op sportschoenen. Erg leuk om te zien, we liepen er even langs na het eten, maar dat gaat er echt hard aan toe zeg. Alleen de keeper draagt wat bescherming, maar ze kwakken elkaar tegen de 1,5 meter hoge boarding, dat mag enige naam hebben. Nog eens wat anders als volleybal. Daar ben ik hier nog niet aan toe gekomen, er is wel een organisatie, die elke woensdag en zondag om 1700 uur een potje volleybal organiseert, maar da's precies tijdens bepaalde werkzaamheden en dat is zo onhandig dat het me waarschijnlijk ook niet zal lukken een keertje mee te doen. Wel jammer, want alles speelt met elkaar in 1 team, Canadezen, Australiërs, Amerikanen, Denen en NLD-ers en zelfs Slowaken. Die laatste groep wordt steeds groter hier, best fanatieke mannen zo te zien.
Het werk vordert gestaag, soms worden we even verslagen (vaak door NLD, maar dat terzijde), maar we werken nog hard aan onze missie en hopen tegelijkertijd voldoende tijd over te houden voor de begeleiding van de Afghanen. Het blijft bijzonder, maar ooit zal het wel wat worden, ik denk over een jaar of tien zoals de Belgen misschien, slecht materieel, niet best georganiseerd, maar wel gemotiveerd en over een jaar of twintig kunnen ze wellicht op eigen benen staan, maar het zal veel moeite kosten, er is nog weinig basis, maar dan spreek over degene die wij zien. Er schijnen mannen te zijn met veel meer in zich, maar laat ik daar niet teveel over roepen.
Enfin, tijd om een update te krijgen, het is hier half tien 's avonds en de laatste briefing komt eraan, daarna een kaartje leggen en het mandje in. Airco was uitgevallen, dus ik hoop dat de hitte uit de tent is. Nou ja, het is er 's avonds koud genoeg voor.
Oh ja, happy nieuws, het vest is af!!! Einde lichaamlijke oefening.
-
17 Oktober 2007 - 17:25
JW:
Durf bijna niet te reageren, omdat Marieke nog niet gereageerd heeft... ;-)
Vandaag eens heel lekker gegeten. Het zag er niet uit als lasagne, maar was het wel.
Wij hebben vandaag de gok gewaagd met TNT-post eens kijken of die beter zijn onze PGU-mensen.
Verder update krijg je zo wel via de mail...
groetjes, Chien & JW -
17 Oktober 2007 - 17:33
Saskia:
Hoi Mark,
Jeetje wat een mooie lange verhalen kan jij schrijven, en wat maak je allemaal mee, een heel andere wereld als hier.
Tja wat wij hier toch mee maken in de straat, euh... oja, ze hebben weer korfen neer gezet voor de bladeren. Dat was het dan wel.
He nog even volhouden, en zoals je al zei,de helft zit er al op.
Groetjes Peter en Saskia. -
17 Oktober 2007 - 18:13
JP:
Hey mark,
Ik dacht dat NLD altijd zo goed haar best deed om "onze jongens" het een beetje behagelijk te maken op hun missie... maar zo te zien valt het vies tegen. Wordt tijd om de logistiek hier eens een beetje op orde te krijgen :p
Volgens mij kun je ondertussen al een aardig boompje klaverjassen en aangezien er meerdere zijn in de club (heb ik vrij recentelijk vernomen), moesten we maar eens een keertje een klaverjasavondje organiseren... wat jij. ik beloof dat ik dan niet met de auto zal komen??
Hier is eigenlijk niet zo veel gebeurd.
Ik wens je wederom weer veel sterkte en succes in "the dessert". :) -
17 Oktober 2007 - 18:20
Mieke:
Bedankt voor je kaart! hatstikke leuk
Ik heb het idee dat je net weg bent en nu zit je al weer op de helft! voor je het weet ben je weer thuis.
Zal dan de leuke verhalen missen. kun je hier niet even mee doorgaan!!( mag ook van een andere plek hoor)
hou je goed.
groetjes uit Enschede -
17 Oktober 2007 - 18:22
Paul:
Hey Mark, leuke site zeg! Leuke foto's en verhalen! Volhouden he? Je zit al op de helft gelukkig. Groeten vanuit MMO -
18 Oktober 2007 - 11:52
Marianne En Joost:
He lieve Mark! Nou je leest een paar weken niet en hebt gelijk voor 3 weken aan leesvoer :) Mooi dat alles langzamerhand gaat lopen, als je weer weg moet, zit je er net lekker in waarschijnlijk...Hier gaat alles zn gangetje, bokbierdag was leuk, Joost en ik stonden nog in de krant! We hebben het stukje bewaard, dus we laten het nog wel ff zien! Ik(marianne) heb een nieuwe baan, dus vanaf 12 november ben ik weer lekker alle avonden en weekenden vrij. Heerlijk!!! Dit weekend hebben Joost en ik ons lustrum, dus we gaan lekker de stad in, Shawn komt met ons meevieren :)
Nou hou je haaks en we spreken elkaar alweer snel! Groetjes van Joost! xx -
19 Oktober 2007 - 08:22
Wouter:
Hahahaha, ipv voedselpakketten kunnen we beter kledingpakketten gaan sturen. Beetje slecht geregeld. :-)
D2 heeft wederom gewonnen gisteravond, gaat dus erg lekker.
Greetz
-
19 Oktober 2007 - 11:51
Schofvollix:
Hey maat,
Weer een betje weg kwijt daar. Kun je nagaan logistiek gezien wat voor puinhoop de opbouw is geweest ik had twee maanden nodig om al mijn zoi te vinden inc die van de eenheid.
Hier verder alles OK. Zelf al een vier weken thuis met de nodige mankementen.
Boyd heeft griep gehsad en Meagan is ook net weer beter. Marieke heeft het nergens over die gaat gewoon door en weet niet van ophouden.
Heb Freia nog even gebeld en die vondt het best fijn zo'n belletje.
In eerste instantie had ik je mailadres het elfde gebod geblokkeerd. Freia heeft me even de oogjes geopend. dus mailadres weer opzoeken en site openen.
Ben wel effe bezig geweest om de draad te vinden. Maar het idee is nog beter als mijn systeem. Wel lekker algemeen en voor eenieder wat interressants. Alhoewel ik tussen in dit gevaltussen de regels door kan lezen.
Maak tijd voor je ontspanning daar en neem regelmatig een moment voor jezelf, heb ik niet gedaan dus emmer vol. Moet je voor oppassen in die omstandigheden.
Nog een paar weekjes en dan mag je weer gaan studeren. Gouw afmaken die hap en nog sneller een rang erbij. Kun je me weer eens eenpaar keer matsen met het nodige.
Op tijd bukken en de groeten van ons.
P -
19 Oktober 2007 - 18:38
Freia:
De TNT heeft intussen wel gepresteerd: de 2 pakketjes zijn donderdag aangekomen en woensdag ook nog een kaart! Mijn week kan niet meer stuk. Cadeautje voor mijn verjaardag nog niet uitgepakt, zal mijn geduld bewaren tot het zover is! Love you!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
