Moe na twee dagen hiken en een busreis

We hebben donderdag de 18e (het is hier nog vrijdag de 19e nu) een lange hike gedaan naar lago de torre (meer van torre), waarbij we uitkwamen bij een gletsjermeer met grote stukken gletsjesijs die erin dreven afkomstig van de gletsjer die goed zichtbaar was, een waanzinnig uitzicht, eigenlijk ook continu onderweg. Via een waterval een groot dood bos en door een prachtige vallei kwamen we na ruim drie uur aan bij het genoemde meer. Wel een fors aantal medehikers onderweg (de route is verplicht en dus als je hetzelfd ewilt zien ben je gedwongen om langs dat pad te lopen), maar dat stoorde niet echt en is beter voor de natuur ipv dat iedereen maar overal mag lopen.
Enkele bijzondere vogels, waaronder prachtige en vooral actieve spechten, waarvan het mannetje een felrood gekleurde kop heeft. Ze zijn zeer fotogeniek en vreemd genoeg tot op bijna een meter te benaderen (we durfden niet eens verder vanwege de toch wel grote snavel, haha).
We zagen daarnaast een Huemules (een redelijk groot hert) en het bijzondere was dat het dier nauwelijks gezien wordt in deze omgeving. De administratie van Parc-Nacionales had iedereen gevraagd rapport uit te brengen als er zo´n dier gezien zou worden, of een vos of een poema. Dus de meiden goed geluimd naar het bureau en daar werden ze alsnog onverwacht overvallen door de hele staf die erbij gehaald werd, gesmeekt werd om de foto´s te mogen kopieren (nou vooruit dan) en we hadden het dier er heel goed op staan. Robert en Mark waren er eigenlijk al bijna voorbij omdat het dier achter de struiken stokstijf stond en toen het een beweging maakte zagen de meiden het dier eerst. Op een kleine 3 meter afstand was het daarna prima fotograferen en vooral genieten van het moment. De Huemules rende ook niet weg maar met sierlijke danspassen bewoog het tussen het stekelige struikgewas verder de heuvel af, wat een ervaring zeg.

's Avonds waren we gezond moe en gingen in het kleine stadje El Chaltén, wat nota bene pas sinds 1985 bestaat, uit eten bij een sfeervol klein restaurantje. Er was een eigenaresse plus een dame in de keuken die allebei zoveel passie hadden voor hun etablissement dat het een genot was om er te zijn. In de avond hebben we de dvd bekeken die we na de walvisexcursie hadden gekocht met onder andere foto´s die de bemanning van ons had genomen, maar ook van de walvissen die we gezien hebben. Prachtig om dit nogmaals terug te zien....pfff wat was ook alweer de mooiste dag?!

Na een prima nachtrust gingen we ook vanochtend weer op weg naar een uitzichtspunt op ongeveer 2 uur lopen. Dat lukte prima, nu wat minder concurrentie onderweg op de heenweg omdat we wat vroeger waren en omdat het bewolkt was. Loopt erg lekker trouwens, met name door de nieuwe broek van Patagonia die ik (Mark) heeft gekocht tegen de wind en de regen. Goede spullen hebben ze hier wel! Wederom een stel actieve spechten, Freia heeft ze nog op een filmpje, maar ook die laten we thuis wel weer zien. We hadden genoeg tijd vandaag om de hike te doen, dus tegen 3 uur in de middag waren we terug en totaal zo´n 5 uur gelopen, prima te doen ondanks de 9 uur lopen van gisteren (jaja, sportief stelletje). Ook ditmaal waren de uitzichten zeer de moeite waard en toen we rond 6 uur ´s avonds in de bus terug naar El Calafate gingen zitten hadden we de knollen op. Maarrrrr echt geen tijd om te gaan slapen, want allemachtig wat een uitzicht vanuit de bus die langs de besneeuwde toppen reed en de ondergaande zon die de bergtoppen bijna oranje kleurde. Magnifiek zo bijzonder en gaaf om 4 uur lang te zien. Aansluitend weer in hetzelfde hotel Posta Sur in El Calafate (nu voor 2 nachtjes en hier komen we later nogmaals, omdat dit het uitvalsstadje is voor de vele gebeurtenissen die we nog gaan beleven). We hebben vanavond in het hotel gegeten, de magen zijn al volledig gewend aan de etenstijden, Ma, schrik niet, we eten om 8u ontbijt, vaak een reep tussendoor om 11 of 12u, dan om half drie in de middag of soms zelfs half vier een warme lunch en ´s avonds eten we nooit voor half negen. De Argentijnen komen pas binnen als wij uitgegeten zijn, dus we hebben prima keuze en als we de lokale tentjes vinden is het het vaak lekker rustig in het begin en erg gezellig aan het einde.

Nou ik ga ook m´n mandje in, het is hier nu half twaalf en morgen worden we opgehaald voor de beroemde Perito Moreno gletsjer die we al vanuit het vliegtuig konden bewonderen. Later meer.
Hartelijke groeten aan iedereen en jullie reacties worden aan het ontbijt of tijdens de lunch door ons vieren verwelkoomd, we hebben genoten van de lange reacties op de voorgaande berichtjes, dank je wel!

PS: verslag werken we af en toe even bij, we kunnen de reacties weghalen als er dubbelingen zijn en bij deze nog even een hart onder de riem voor Marieke (wat zonde van die kaartjes joh, maar Kane, die is super!! Wij zagen ´m in De Kuip, steengoed, wat een stem, dus jij ook genieten maar!), leuke reactie trouwens, thanks ;-)