Thuis nagenieten

We hadden nog beloofd een after action review te geven ;-)

Tja, we zijn al wat weken gevorderd, met Jochem Myjer, met Emma´s verjaardag (en Caroline op afstand in Denemarken), met Dolf Jansen en een gezellig feestje van onze buren, vele telefoontjes en gezellige sinterklaasviering in Neede, met noodzakelijke sport als squash en fitness en hindernisbaan, met kapotte vaatwasser, defecte wasmachine en haperende magnetron, onderhoudsbehoevende auto en vooral werrrrrk, brrr. Gauw weer terugkijken....


Een geweldige reis, oh dat zeker en zonder enige noemenswaardige problemen of uitdagingen, dus gladjes verlopen en helemaal uit gekomen waarvoor het bedoeld was. Genieten en de wereld verkennen / leren kennen. De foto´s zijn prachtig geworden en ondertussen worden film en fotoboek ontwikkeld. Da´s ook lekker om mee bezig te zijn. De reunie met ons viertjes staat gepland in januari 2013 en we weten zeker dat het Chileense vloeibare genot zal vloeien onder de rijkelijke verhalen....weet je nog dat die en toen....

Iedereen was nog gezond (althans niet wezenlijk anders dan voor vertrek) en dat is altijd maar afwachten, hoewel het contact wel intensief was met de free wifi in bijna elk dorpje. Je zou er bijna aan gewend raken.

Nog 3 maandjes, dan gaan we weer met Ilse en Robert (en Astrid en Ronald uit Brabant) een weekje skieën in Oostenrijk, Zillertal voor de intimi in die regio, om precies te zijn in het dorpje Königsleiten en da´s voor mij (Mark) bekend, want vlakbij ligt Oberammergau (klein uurtje rijden) waar de NAVO cursussen gegeven worden. Zoveel zin in.

Behalve Alicia Keys in juni en uiteraard Concert At Sea nog geen boekingen gedaan, beetje jaloers kijken we de buurtjes in februari na als ze naar het Noorderlicht op zoek gaan, maar wie weet wat er nog op ons pad komt.

Tja, van Buenos Aires, vliegend via Trelew en met huurauto naar Puerto Madryn, vliegend naar Ushuaia, vliegend via El Calafate en per bus naar El Chalten, terug met de bus naar El Calafate en klein vervoer naar de wandeltochten in Torres del Paine, door naar Puerto Natales en per bus weer terug naar El Calafate, vliegend door naar Barriloche, vervolgens via bussen en boten naar Puerto Varas, in de huurauto naar Petrohue, via vele wegen naar Puerto Fuy en per veerboot over naar San Martin de Los Andes om aansluitend weer te rijden naar Bariloche en daarna retour naar Puerto Montt met een slotvlucht naar Santiago de Chili. Oef in één zin de hele 32 dagen samengevat met walvissen, zeeleeuwen, zeeolifanten, ijsbergen en gletsjers, enorme rotsen en kloven, lange uitzichtloze steppes, schitterende kobaltblauwe en smaragdgroene meren, weergaloze overnachtingsplekken en bijzondere grensovergangen. Chilenen en Argentijnen zouden Spanjaarden kunnen zijn met allemaal een eigen dialect, Sinterklaas kennen ze niet, maar wel allemachtig lekker eten en vooral ook heerlijke wijnen, kaasfondues en het beste stukje biefstuk dat we ooit gegeten hebben.

Dank dat we deze reis mochten ervaren, we sluiten ons dagboek voorlopig en hopelijk tot een volgende belevenis in weer een nieuw continent een nieuw deel van de wereld als de gezondheid en de omgeving het toelaat uiteraard.

We prijzen ons gelukkig en zoiets opschrijven doet alle sores van werk en huisperikelen vergeten, dus ook bedankt dat jullie meelazen en (zo we begrepen) ook konden meegenieten.