In El Chaltén

Aangekomen bij hotel Senderos, recht tegenover het busstation in El Chaltén, net ten Noorden van het schitterende Lago Viedma. Het hotel heeft uitzicht op de 3450 meter hoge Mount Fitz Roy, de hoogste in het gebied en we hebben een van de beste kamers met uitzicht (en internet op zolder, lekker makkelijk typen ipv op telefoon of soms ipad als er wifi is). Adembenemend uitzicht, of had ik dat al gezegd...tjonge, dit is niet voor niets een nationaal park en een UNESCO world heritage site.

Het is hier wederom prachtig weer, vrij zeldzaam volgens de buschauffeur en de vriendelijke dame van het hotel, dus we hebben wel dikke mazzel zeg. De reis verliep gladjes, vrij kort eigenlijk, ongeveer 3½ uur met de bus en ook hier schitterende vergezichten op de diverse gletsjers, ze lijken klein van afstand maar als je er naast gaat staan zijn wij nietig. Een verplichte stop bij de lokale VVV was zeker de moeite waard omdat we daar boordevol informatie werden gestuwd in prima Engels....gratis (ook vrij bijzonder de laatste dagen na luchthaventax, haventax en zelfs busstationtax!).

We hebben het alweer naar de zin, er is ff een wasje gedaan, zodat de snoeiharde wind en de felle zon de kleding een stuk lichter, maar belangrijker ook droog, zullen maken en hopelijk schoon zijn. Dan even lunchen bij de plaatselijke italiaan, een halve pizza voor de mannen en een salade voor de meiden. We gaan aansluitend een waterval bezoeken op dik anderhalf uur hiken, die blijkt zeker de moeite waard, als het uploaden weer lukt kun je meekijken, ongeveer zo´n 60 meter hoog schatten we. Daarna een biertje gedronken en een wijntje op een terras met uitzicht op de ijspieken van de bergen om ons heen.

Morgen staat IJstrekking en IJsklimmen op het programma, bovenop de gletsjer Viedma. We hebben e.e.a. net bevestigd bij de organisatie hier in het dorp, eerst een busrit van een half uur, dan een boottochtje van 45 minuten over het gletsjermeer en dan stappen we onderaan de gletsjer uit. We zijn heel benieuwd hoe deze ervaring (voor iedereen helemaal nieuw) zal bevallen, maar het weer zal ons hopelijk niet tegen zitten, het zou wel bewolkt worden, maar de dag erna weer een zonnige dag zo beloven hier de lokale Pelleboers.

Vlak voordat we net terugkwamen van het bezoek aan de waterval hebben we twee enorme Andes Condors gezien, majestueuze roofvogels met een enorme spanwijdte (ik weet de details ff niet uit mijn hoofd, dus graag googlen). De bovenzijde van de vleugels is wit, dat overloopt in blauw en zaarna zwart en ze vliegen met een prachtige stijl. De berghelling naast ons hotel biedt schijnbaar een prima schuilplaats aan deze vogels, want ze gingen met z´n tweeën steeds weer in de rotsspleten zitten enkele honderden meters hoog. Met twee camera´s hebben we geprobeerd om ze in vlucht vast te leggen, maar dat was een hele inspanning. De localo´s keken de ogen uit waarom twee toeristen midden op straat lagen te fotograferen, haha. We zijn nu al bekend.

Zelfs hier achter de computer op zolder kan ik mijlenver kijken en is het uitzicht zo mooi dat ik bijna niet naar het scherm wil kijken, hopelijk is alles goed in het koude kikkerlandje, iedereen succes met werk en zo (big smile)