New Delhi en intro

Reisleider:
Enfin, ondertusen zijn we op reis en is de gezellige groep zeer gelukkig met de reisleider Rishi die echt de meest zorgzame reisleider ooit is voor ons. Zelf twee dagen goed ziek geweest van een voedselvergifting, maar ach dan hebben we dat ook maar weer gehad. Freia heeft nog nergens last van, dat scheelt alweer, maar 7 (!) leden van de groep hebben diarree gehad of overgegeven. Rishi komt uit Jodphur, honderden kilometers naar het zuiden. Hij is hindoe van geloof, heeft een charmant voorkomen, getrouwd en wilde eigenlijk beroepsmilitair worden. Hij heeft zich ondertussen gespecialiseerd als reisleider met een dadwerkelijke opleiding, werkt voor LPTI (Late Planning Travelers India) en weet echt enorm veel te vertellen over alles wat we zien en ervaren. Hij is een onmisbare schakel tussen de wereld om ons heen, die heel ver weg staat in vele opzichten van de ons ‘thuis’ en de groep met veeleisende toeristen. Hij kent Nederland niet, krijgt op deze manier ook niet altijd een goede indruk, maar leert enorm snel bij. Om de beurt lenen wij de laptop van Rishi om tijdens de reis alvast een verslag te kunnen maken, wat erg veel tijd scheelt thuis en op websites. Zijn service is echt ongekend en als er iemand ziek is zal hij er alles aan doen om het ongemak te verhelpen of minstens draagbaarder te maken. Heel apart is te ervaren dat geen enkele tijd hard is, dus alles is op zijn Indiaas, erg flexibel en vaak zien we wel hoe we uitkomen. Dat kost enige gewenning, maar is wel erg relaxed en je ziet dat deze groep er goed mee omgaat. Niemand is echt te laat en als het toch eens voorkomt dan is het nooit dezelfde, dus wordt dit snel geaccepteerd. De beide bussen (eentje van New Delhi tot Agra en eentje vanaf Agr tot aan Varanassi) van LPTI is met 30 plekken lekker ruim, bijna iedereen heeft een plekje voor zichzelf. Rishi vertelt in de bus over tempels, geloof, scholing en educatie, uiteraard de geschiedenis van India en het ontstaan van het hele gebied. Alles wat we onderweg zien kan hij uitleggen en deze lokale gids is zoveel meer waard dan een Nederlandse begeleider. Eventjes iets regelen op de markt, even wat betere prijzen afspreken, of wat regelen met de buschauffeur en zijn hulpje, Rishi is letterlijk van alle markten thuis. Tot op heden de fijnste reisgids van alle reizen die we hebben gemaakt.

Gezelschap:
De groep zelf is heel divers. Een familie van 5, ouders Ria en Theo die hun 40 jaar huwelijk vieren tijdens de reis (de 22e) hebben ter ere daarvan hun geadopteerde zoon uit India, Arun en zijn vriendin Carina, laten kiezen mbt de reisbestemming. Ook de moeder van Carina is meegereisd, de twee eind-twintigers zijn de jongsten en de ouders van 62 en 68 zijn de oudsten. Ze dwingen veel respect af en hebben het ook best zwaar om een dergelijke reis te ondernemen naar het geboorteland van hun zoon. Met een beetje steun van de groep en een hele hoge dosis doorzettingsvermogen van de beide vriendelijke ‘ oudjes’ schuifelen ze toch met alles mee en genieten ze optimaal. Ook de moeder van Carina is met haar 57 jaar een flinke doorzetter en dan is er nog de vrijgezelle dame Ingrid van eind veertig die stilletjes maar gestaag nergens voor onder doet. Er zijn veel vrijgezellen mee, laten we ze, net als Sawadee voor het gemak singles noemen. Veertiger Dave, een bonk van een kerel, zeker goedaardig is eigenlijk mee ter kennismaking met India, omdat hij er qua werk iets in de pluimveehouderij wil gaan opzetten in opdracht van zijn chef. Nog twee veertigers zijn Peter H, ICT-specialist en Peter A., werkzaam bij OCE copiers. Dan Dico die wat jonger is, transsportspecialist bij grootvervoerder vd Vlist, passen prima in de groep. Die mannen trekken er vaak samen op uit, waardoor we ze double-P en double-D zijn gaan noemen. Vervolgens zijn er twee zussen mee, tweelingen zelfs, Saskia en Belinda, ieder met hun eigen stijl, maar de eerste is vooral verzot op paardrijden en de tweede dwingt respect af door haar werk met verstandelijk gehadicapten, net als mijn moeder vroeger deed. De stelletjes bestaan uit Kfir (van Israelische afkomst en langdurig erg ziek door verstopping) en zijn vriendin Ernie. Hij is al wat ouder met eind veertig, zij is daarentegen mid dertig en ze is de eerste dagen ook goed ziek geweest. Tot slot het stel waar we het vanaf de eerste dag de meeste ‘klik’ mee hebben, eigenlijk vrij onbewust, dus zeg maar gerust geheel spontaan. Het zijn Sandra en Dick, een paar jaartjes jonger dan wij (mannen schelen 4 jaar en de meiden 2), maar erg veel dezelfde interesses, we trekken veel met zijn vieren op. Er zijn de eerste tien dagen geen onenigheden geweest, wel eens wat opwinding door gebeurtenissen van buitenaf, maar vaak weggeebt door een gematigde opstelling van weer een andere gedeelte in de groep. Nu naar de reis.

Dag 1:
New Delhi is overweldigend, met als grootste hoogtepunt de enorme Sikh tempel met de maan erboven, maar daarover later meer. Megalomaan was de herrie en de stank, maar dat namen we (toen nog) op de koop toe. Al bij aankomst valt op dat dit niet met Afrika te vergelijken is, alles veel georganiseerder en wat schoner, maar het komt ook zeker niet in de buurt van Europese maatstaven. De overbevolking van dit land is vrijwel overal merkbaar, je kunt letterlijk vaak niet om de mensen heen. Op het vliegveld worden we onthaald met bloemenkransen om onze nek en een fles water, door iedereen gewaardeerd. We rijden al snel vanaf het vliegveld naar het hotel en het is rond twaalf uur ‘s nachts. Het shockeert iedereen dat er aan elke straatkant mensen liggen te slapen buiten, tussen het afval en de honden en de koeien. De autoriksha’s (TukTuks) staan overal en nergens geparkeerd en de chauffeurs liggen ernaast of erin. Het lijkt wel of de halve stad van 18 miljoen inwoners (incl omliggende deelwijken) geen dak bovne het hoofd heeft. De straten zijn niet schoon en ook niet goed begaanbaar, dat beloofd wat voor de langere reisdagen. Het duurt bijna een uur voordat we bij het hotel zijn in een voor de bus bijna onbegaanbare straat met meerdere hotels. Het hotel lijkt aan de buitenkant in de oorlogszone in Libie te hebben gestaan, maar aan de binnenzijde is Hotel Godwin Deluxe prachtig en zeer comfortabel. De doucheruimte springt er met kop en schouders bovenuit, een zeer grote stortdouche en aan de zijkant vier stralers voor massage met ontzettend lekker warm water en een dispenser voor shampoo en zeep. De bedden zijn ruim en dit kan nooit standaard zijn voor India. Dat bleek later ook wel, maar voorlopig genoten we er allemaal met volle teugen van na een lange en vermoeiende heenreis.