Tsumago naar Kyoto

Het weer is minder vandaag, maar daar zijn we alleen maar blij om want gisteren tijdens de wandeltocht was het prachtig, precies goed dus. Na een eenvoudig ontbijt met de taxi terug naar het station en daar op de trein richting Kyoto. De stad Nagoya komt eerst als tussenstop en bij de typisch Japanse Tully's (Tim Horton in Canada of Starbucks in Amerika of Kaldi in NLD) daar halen we heerlijk gevulde wafels en een lekkere koffie. Tot onze verbazing en onwetendheid is deze stad de derde stad van Japan. Na Tokio en Osaka dus een enorme stad, we pluizen uit dat het heel veel industrie kent en al van oudsher uit de meest gebombardeerde stad is van WO-II, ruim 15 vierkante km uur is plat gegooid. De reden was de grote Japanse oorlogsindustrie in Nagoya. Alle vliegtuigen, Mitsubishi Zero's en veel munitie, tanks en schepen werden hier gemaakt. Nu zijn het nog steeds de vliegtuig industrie en ook de auto industrie die hier domineren en zorgen voor een enorme vraag naar menskracht.

We zijn er maar zo'n anderhalf uur en reizen tot ons genoegen verder met de Shinkansen, de supersnelle kogeltreinen van Japan. Alleen al super gaaf om ze te zien komen aanrijden, heel gestroomlijnd en cool!

Ze zijn luxe van binnen en toegegeven, je betaalt er ook dubbel voor t.o.v. de gewone trein. Die gewone trein is er in vele varianten, de local, de Express, de limited express, de rapid Express, de limited super Express en nog een paar telkens duurder bij meer opties. Als er limited staat dan moet je gereserveerd hebben, wisten wij ook niet totdat we moesten bijbetalen. Maar de Shinkansen zijn voor ons allemaal besproken en zitten geweldig, net een vliegtuig stoel. Meer dan 100 km binnen een half uurtje, wauw, en nog een tussenstop ook.

Kyoto is prachtig, doet zelfs lief aan, is nooit gebombardeerd en dus erg authentiek Japans. Enorm veel tempels, we hebben drie volle dagen, maar nooit genoeg om alles te zien, never! Keuzes en afwegingen maken dus. Omdat we nog tijd hebben en een taxi hebben gepakt, wat overigens net zo duur is als openbaar vervoer in Japan met vier personen zijn we al snel thuis in het appartement. Met een code slot kunnen we zelf binnen, instructies voor alles ligt klaar en gauw gaan we boodschappen doen voor ontbijt.
De bagage arriveert strak op schema en omdat er ook een wasmachine en droger in één aanwezig is doen we meteen de was. Uithangen op het balkonnetje en klaar. Zelf pak ik gauw een bad, maar de stenen rondte is maar 80cm in doorsnee en een meter diep, dus poepert eerst naar beneden en beentjes en bovenlijf bungelen in de lucht, grote hilariteit bij Freia, maar toch zit t lekker hoor, haha. Onze eigen onsen.

We hebben ook snel een gids geboekt voor de avond in onze eigen wijk en vanaf zes uur worden we daar verwacht voor een Geisha tour. De Amerikaanse Japanner gidst ons bekwaam door de wijk en de rondleiding is zeer succesvol, we zien een paar van de gezelschapsdames, zowel in een taxi als ook buiten lopen. Ze vertelt ons alles over Geiko en Miku, zoals de Geisha genoemd wordt en zoals de leerling Geisha genoemd wordt.
Daardoor is het diner wat laat, toevallig vinden we een Spaans restaurant met tapas, perfect dus voor laat dineren. We genieten ervan alleen Freia krijgt pas eten als het onze allemaal op is, gelukkig is haar risotto lekker. Voldaan lopen we terug en wij slapen op bedden en Ilse en Robert op de grond op matrassen, we zijn hen dankbaar.