Bergklimmen en kaasfondue

Twee nachten in hetzelfde hotel geeft het voordeel van rust, daar kiezen we vaak voor, ook op deze locatie: Sounkyo Spa Resort. Het water van de Onsen waar we vandaag ook weer in geweest zijn komt dan ook uit de grond en ruikt naar zwavel, goed voor je lijf zeggen en denken de Japanners.

Maar na weer een prima ontbijt, zeer uitgebreid met veel broodjes en zelfs croissants, maar ook met zalm en rijst en misu soep gingen wij lopen vanuit het hotel richting kabelbaan. Het eerste stuk hebben we de gondel gepakt, het dreigde een beetje regenachtig te worden maar toch zijn we daarna gaan lopen langs de stoeltjeslift. Daar zijn weer goed nat van geworden en was niet zo'n mooie trail, helaas! Je kunt niet alles hebben. Daarna door naar de top van de Kurodake, wat een pittige beklimming was, zeker met bijna versleten knieën en hielspoor en een grote rugzak voor een klein meisje, kortom de enige die echt fluitend de berg op sprintte was Robert. Ilse ging het ook goed af, beetje last naderhand, maar ik moest m'n rugzak afgeven vanwege die stomme knieën, knak!! Nou ja, mentaal afzien hoort er ook bij en samen kwamen we op de top. Vrij winderig en chill voor een lunch plek, maar we vonden een luw plekje achter een bijna vergane hut. Nog wat foto's en rap afdalen vanaf 1956 meter. Gelukkig in de volle zon en het trok mooi open zodat we precies op het juiste moment de dalen konden zien, sfeer weer omhoog en genieten maar.

Dat afdalen ging dus al beter en terug met beide liften pakten we de auto om even te tanken en wat boodschappen te doen om daarna weer te voet naar een waterval te gaan. Geen grote afstand, beetje klim en klauterwerk, maar zeker de moeite waard. Mooie waterval, mooie foto's en rustig terug naar hotel om onder te dompelen in de hete Onsen na een goede schoonmaakbeurt.

Daarna even rust en het diner was een kaasfondue.... Dat hadden we nooit gedacht in Japan te krijgen. Het was weer overheerlijk, zeker met een sapporo biertje van de tap (goed gezien Herald). Wat kunnen ze hier goed koken zeg..... Of nou ja, geweldige gerechten neerzetten, wauw.

De avond wat relaxen, de dag van morgen hadden we al besproken, half zeven op, vier uur rijden minimaal en zelfs al iets gereserveerd, maar dat avontuur lees je hopelijk morgen weer. Voor nu, snaveltjes dicht en oogjes toe....