Van hier tot Tokio

Met een nieuwe Japanse iPhone 6, waarbij het enige verschil het geluid bij een foto maken is. In Japan is voorgeschreven dat een telefoon een camera geluid moet maken bij het nemen van een foto vanwege privacy redenen. Vreemde gewaarwording eigenlijk, de rest van de foon is hetzelfde en hij functioneert prima, ik ben er blij mee.

Na een natte maar heerlijke eerste dag in de hoofdstad van Japan is de tweede dag helemaal droog, zo fijn en ook zo warm dat we in t-shirt kunnen rondlopen. We wandelen s'ochtends langs een park op weg naar onze afspraak met Makuyo Okada, voor een workshop sushi maken. Het blijkt een heel hartelijke vrouw die ons in haar privé appartement nodigt en prima Engels spreekt. Alle vier genieten we ontzettend van de complete uitleg, een uitstekend voorbeeld én de dame is als gastvrouw het puntje op de i.

Ze heeft verse gerechten voor ons gekocht, octopus en tonijn en uiteraard zalm, maar niet alleen sushi. We leren ook miso soep maken en pompoen met rode bonen. Alles wordt gemaakt met diverse smaak ingrediënten en zij vertelt honderduit. Veel achtergrond en we kunnen alles vragen. Ruim tweeënhalf uur leren we alles kennen en maken, een recept op papier erbij. Heel erg leuk en leerzaam en vooral is dit wat we alle vier zo graag opsnuiven, cultuur en mens in Japan.

We eten gezamenlijk al het gemaakte op en wisselen veel uit, zij wil ook graag meer weten over NLD en over ons. Ze geeft de workshop nu twee jaar en heeft een wereldkaart aan de muur hangen met pijltjes erop die duiden op de diversiteit aan bezoekers. Indrukwekkend want afkomstig uit Chili tot China en van Moskou tot Madrid hebben bij Makuyo een workshop gedaan.

Vol en voldaan wandelen we het zeer ruime Yoyogi park door en bezoeken dat de Meiji-Jingu tempel. Ook indrukwekkend en heel mooi gelegen. Stom toevallig lopen we in de stad tegen een gevel wat op staat dat daar het CatCafé is. De dames en Robert willen dolgraag even naar binnen en tegen vergoeding kunnen we er een half uurtje binnen kroelen met katten. Omdat het droog is bezoeken we nu zoveel mogelijk dingen in de stad, dus op naar het Keizerlijke paleis. De keizer van Japan woont hier en alles is gesloten, maar ook dit is toch even een bezoekje waard. De metro weer in en richting de Zozoji tempel met op de achtergrond de Tokio tower, die bezoeken we aansluitend en daar pauzeren we voor een lekker speciaal biertje in de middag. Zoals Ma Mostert weleens zegt, de vijf is in de klok, ik denk dat het vijf over drie was of zo....

De Zozoji tempel is groot en omgeven met kleine Budha beeldjes met allemaal gehaakte mutsjes op in alle kleuren rood. Wel heel netjes gerangschikt en ze zijn bedoeld om de zieltje van het ongeboren kind te beschermen. We kopen nog een kleine souvenir en via de Tokio tower gaan we verder richting Tokio international Forum. Een fantastisch groot glazen gebouw met het grootste atrium ter wereld, gigantisch indrukwekkend, we kijken onze ogen uit.

Het wordt langzaam donker tegen half zes (half elf s'ochtends in NLD) en we verplaatsen ons naar het Tokio metropolitan gouvernement building wat stom toevallig de ceremonie gaande is voor aanvang voorbereidingen Tokio 2020 Olympische spelen met een uitgebreide presentatie inclusief enkele atleten. Na deze toegift gaan we 45 verdiepingen omhoog om te genieten van een fantastisch verlicht Tokio aan onze voeten, voeten die overigens zo'n slordige 16 km op deze dag hebben afgelegd. Maar wat was alles de moeite waard. Na een machtig uitzicht reizen we ondergronds naar de wijk van ons hotel en grillen vlees op z'n Koreaans. Daarná een afzakkertje in een Engelse pub en moe maar zeer voldaan gaan we het mandje in.

Morgen naar Matsumoto!